Eentje met luxelengte

Eerst was er de stress over wel of niet. Toen koos ze van wel dus kwamen we aan part 2: de stress over dé jurk. Ik wist meteen wat ik niet wou: een jurk van de winkel. Dus dat werd zelf maken met alle daarbij horende stresstoestanden. Ik had als proef al de fairy tale dress van Oliver +S gemaakt. Heerlijke patronen met een garantie op een geslaagd project. Maar helaas,… dat model staat mijn dochter niet. Ze heeft voor haar acht jaren al echt heup en poep en taille, de reguliere kinderpatronen zijn gemaakt op panlatten dus voor ons niet bruikbaar. Zelfde probleem met gekochte kleding trouwens, dat staat niet.

Menig tip heb ik gekregen maar ik wou originaliteit en niet van: “och kijk, een modelleke uit dat boek van die bekende blogster*.” Uiteindelijk probeerde ik een patroon van Mc Calls, den M6238, een easy sewing. Zou ook uit zo’n boek kunnen komen trouwens want zo’n jurk is heel simpel van patroon. Met een beetje kunde teken je dat gewoon zelf maar ik heb die kunde vooralsnog niet. Gezien Amerikaanse maten beter aansluiten bij die van de dochter  gebruikte ik de Mc Call’s om een proefjurk te maken. Eerst was het kiezen welke versie,… zonder mouwen of met kapmouwen mét of zonder strikjes,… Ik ging voor de mouwloze versie.

Dan het in mekaar zetten, de uitleg bij die patronen is niet zoals bij een Oliver +s patroon maar ook niet zo chinees als bij die van pakweg Ottobre of Knippie maar mits wat gezond naaiverstand krijgt ge dat wel in mekaar. Alleen op de continuous lap heb ik moeten nadenken. Nadien vond ik in mijn Burda handboek dat wij dat een polosluiting noemen. Een soort split dus aan het rokgedeelte. Ik heb dat daar naar eigen goeddunken op gezet en dat sloot wel aan bij het knoopgedeelte maar ik zit dan toch nog ergens op sukkel met het knoopgedeelte van het lijfje. Ik kan het dichtknopen maar de beide helften zijn afgewerkt niet symetrisch, geen idee of dat de bedoeling is. Klinkt Chinees zeker? ‘k Weet dat het moeilijk is als ge niet in ’t patroon zit. 🙂

Ik koos voor de afwerking met de strikjes maar liet dat strikje uiteindelijk toch nog achterwege omdat het zo’n bobbel gaf onder de bolero die ze erover zou dragen. Ook de strook tule op de onderrok liet ik achterwege.
En nu bedenk ik bij mezelf dat ik de striklinten achteraan beter zou wegnemen en in de plaats een schoon ceintuurke zou kopen om de taille te accentueren.
Maar infeite moet ik me daar zo druk niet in maken,… want dit was maar een PROEF-versie. 🙂 De echte jurk is intussen ook al zo goed als af mét strookje tule op de onderrok wat toch echt wel een ander effect geeft. En de stof,… zalige stof! Ik wou absoluut géén designerstofke om “hebt ge die in hare Kokka gezien*” te vermijden en ging bij onze plaatselijke stofhandelaar Pauli achter een communiestof. Ze stopten me daar een baal toe uit Firenze,… geborduurde ecru. Ze heeft hier twee maanden gelegen en telkens ik ze zag dacht ik: wat een schoon tafelkleed, maar ik zweer u dat eens in jurkvorm gegoten dat prachtig geworden is. Maar ik kan ze helaas nog niet laten zien dus zwijg ik nog even.

Wel toon ik u de proefversie met kind zonder kop want ik heb het niet zo voor mijn kinderen op het wereldwijdeweb. Zodus de foto’s zijn slecht maar ja,… ’t is maar dat ge een gedacht krijgt over wat ik hier allemaal staan broebelen heb. Ik dacht het kleed overigens nog fors in te korten maar Nele vond dat ik voor zulk een gebeurtenis gerust mocht gaan voor wat luxelengte. Luxelengte geeft met een luxedraai een luxelampenkap, alstublieft. 🙂

PS: schoenen dat is stress voor part 3, en omdat winterlaarzen daar niet echt elegant onder staan heb ik ze weg gelaten.

*Ik ben een moeilijk mens, 'k weet het.

Ik ben een pauw!

En dit is mijn meesterwerk,…
Een hele week ben ik hiermee bezig geweest. Geen bloed noch zweet noch tranen werden er vergoten. Jawel u leest het goed! Geen zaag noch klaag,…  Een perfecte blinde rits in 1 tijd. Om het met de woorden van een populaire Hollywoodmadame te zeggen: het was gewoon amazing!

 

 

 

 

 

 

 

 

Nooit vanzeleven had ik durven dromen dat ik, de klungelige naaister hiertoe in staat zou kunnen zijn. Kleermakerij van de bovenste plank. Een jurk voor prinsessen,… met een trendy kraagje op z’n Peter Pan’s, een blinde rits, tulpmouwen, een handbevestigde tailleband met strikje, een met de hand ingenaaide voering, een ingenaaide onderrok in tulle en volledige voering. Ga dat maar eens kopen op den Avenue Louise! Ge zou veel geld kwijt zijn! 😉 Ik ben trots! In mijn dankwoord neem ik op: Oliver +s. Schitterende patronen, ik heb ze bijna allemaal. Helemaal in ’t engels maar dat lukt me zonder google of andere gekke translators te moeten aanwenden en al wat ze zeggen is waar! 😉 (inside joke) Dit is de Fairy tale dress. Te maken in een versie met mouwen en kleine strik vooraan of zonder mouwen en enorme poepstrik.

Voor de poepstrik had mijn dochter deze jurk gekozen maar ze besloot dat hij toch wat aan de grote kant was en ging voor de mouwtjesversie. Ik had ze goed opgemeten maar had helaas wel over de paragraaf gelezen dat het lijfje klein uitviel,… ze kan erin maar ademen is redelijk moeilijk. In den tijd van Sisi keken ze daar allemaal niet naar maar de jeugd van tegenwoordig heeft het precies liever iets comfortabeler. Zodus,… ik kan hééééééélemaal opnieuw beginnen maar dat is niet erg hoor mama want ik had toch liever een roze. 🙂 Ja,… lap hé!

 

 

 

 

 

Deze versie is trouwens gemaakt uit een simpel katoentje van bij de plaatselijke stoffenwinkel. Het lag al sinds vorig jaar in mijn kast en ik denk dat het nu blij is om zo’n mooie jurk te mogen zijn.

Ik loop over van blijdschap. Ik heb hem dat hier toch eventjes mooi geflikt zeg!

Doe de Hula Hoop

Allé kom, na 607 km fietsen, lopen en wandelen in augustus en reeds 480 km in september, dacht ik mij nog eens achter mijn naaimachine te zetten. Ik plakte de digitale versie van het patroon van de hula hoop skirt van Oliver +s aan mekaar en knipte het uit een overschot van stof. En toen deed ik iets mis, zei foert en ging 40 km fietsen, week van mijn pad af en reed de grote wereld in en kwam op een kronkelig pad langsheen een rivier dat bezaaid lag met kleine keutels. Het pad liep verder en verder en ik dacht: “straks zit ik hier aan de zee zeg!” en ook de keutels bleven het pad volgen. En plots stond ik stil temidden van een kudde schapen en geiten en een kloddernatte schaapshond die ze nerveus aan de kant probeerde te krijgen. Na wat gefoefel en angst om door den hond in mijn kuiten gebeten te worden later kwam ik de kudde voorbij en na enkele kilometers ook terug in de bewoonde wereld oef! ASEM

Maar om terug te komen op de hoola hoop skirt: die knipte ik de dag nadien opnieuw uit een overschot uit de lappenmand en toen lukte het wel. Het is een rokje zonder zichtbare naden dus omkeerbaar. Twee voor de prijs van één, als dat niet tof is.  Alleen dat flapje,… ik weet nog niet zo zeker wat ik daarvan moet vinden,…

Soleil, Soleil

De zomer heeft er geen zin in dacht ik, dus duurde het tot afgelopen week vooraleer ik mij aan het bijpassende zonnehoedje bij deze jurk zette. En toen was het weer opeens zo goed dat we onze naaimachine verlieten en gingen klimmen,voetballen, fietsen, lopen en haken onder den blote hemel. Ah ja, want nu de gipsen er eindelijk af zijn en de cardioloog ons gezegd heeft dat er ons niks mankeert gaan wij er volledig voor.  En daar lag de zonnehoed dan in twee delen te wachten tot iemand hem eindelijk eens in mekaar zou zetten.

Dus vandaag sprong ik uit mijn bed, gaf de kinderen eten en profiteerde van het feit dat ze van opa een échte microfoon met versterker hadden gekregen -zotmakend ja, inderdaad- om mij terug te trekken in mijn half opgeruimde naairesidentie en aldaar van twee zonnehoedjes één geheel te maken.

Mee op de foto: Rexje de dino gemaakt door superbreister Morgan Magic.  Sinds enkele dagen is hij ons komen vervoegen. Hij is zeer gevaarlijk. Maakt gromgeluiden en bijt constant in ons achterwerk. Hij heeft twee gipsen om zijn voorpoten maar die beletten hem niet om stoute dingen uit te halen.

De zomer van de seashore sundress

Sun of geen sun, ik blijf deze jurkjes met plezier maken. Deze is voor een spring in ’t veld van twee. Mama ging de stof kiezen bij Pauli en ze deed dat goed. Het is alweer een schoontje!

Kopzorgen

Ondanks een week met helse tandpijn rolde er hier nog ’t één en ’t ander van den band. Nu ik ’t patroon toch in de vingers had werd het alweer een seashore sundress van Oliver +S. Ik ben twijfelachtig over de maten. Ik heb al gelezen dat ze erg smal vallen dus ik dacht: laat ik het dan maar wat wat groter zien en zodus maakte ik maatje 18-24 maand. Als ’t dit jaar niet past dan zal het voor volgend jaar zijn hé. De jarige bestemmeling viert binnenkort haar eerste verjaardag. De stof die komt gewoon uit het rek van Pauli.

En aangezien ik nog wat stof over had dacht ik een bijpassend zonnehoedje te maken naar de tutorial van Miekks. Ik maakte maatje dreumes met als hoofdomtrek 48 cm. Het ding past echter op mijne kop. Héhé. Dus dat zal herbeginnen zijn of zoeken naar een ander patroon. Ik dacht dat ik in één van mijn ottobres nog zoiets had staan. Dat hoedje maken is voor mij ook een enorm gesukkel. Die rondingen stikken zonder miljoenen plooien te stikken,… als ge mij den ultieme tip kunt geven laat hem maar komen.

En toen scheen de zon

En maakte ik de seashore sundress naar een patroon van Oliver +S.  Een makkelijk patroon geeft men aan maar als ge dat echt deftig wilt doen dan steekt ge daar toch wat tijd in. Het valt niet gauw voor maar vandaag vind ik mijzelf helemaal geweldig omdat ik dit mooie jurkje in mekaar gekregen heb.

Of maatje 6-12 m passend gaat zijn voor een kindje met maatje 74 valt nog af te wachten. Het lijkt mij vrij klein en smal.

De stof is sweet hearts van Robert Kaufman. Ik heb ze ooit gekocht bij Vermiljoenshop maar ze staat niet meer online helaas. Helaas ja,… want ik heb enkele stukken misknipt waardoor ik nu nét te weinig stof heb om er nog een bloomer uit te halen. Tedoemme é! Maar dat kan de pret voor mij nu even niet bederven,… ik ga er vandaag nog vaak naar kijken, naar mijn jurkje.

Verplichtingen

Ieder jaar een gevreesd moment: de kleren voor het schoolfeest. Dit jaar verwacht men tegen maandag aanstaande: een T-shirt en broek/rok in dezelfde kleur en zonder print. Dus ik maakte een klokrok uit den boek van de Mme. En alweer kloppen mijn maten en krijg ik het ding moeilijk over de poep. Ik moet iets mis doen. Maar goed, mits wat trekwerk zal hij wel dienen. Helemaal in haar ‘faforiete’ kleur. Jihaa!

En dan hebben ze als thema komende week de wereld onder water en dus ook: vissen,… Omdat ze tegenwoordig jurken boven rokken verkiest dacht ik met mijn lap vissen van Michael Miller  een jurk te maken. Uiteindelijk is het dan toch een rokje geworden met als patroon mijn favoriete model zijnde de swingset skirt van Oliver +s.

De foto werd getrokken met een Nikon camera, de rok gestreken met een strijkijzer van Philips, de voet die de naaimachine pedaal indrukte droeg een schoen van Think ! en den elastiek die ik gebruikte in de rok is van het merk Silverline. En als ik echt geen energie meer heb dan steek ik batterijen van Duracell op, dat loopt zoveel makkelijker. Tot zover de reclame want reclame is tegenwoordig hipper dan hip.

Girl’s world: rok & ook een beetje roll.

Mijn grootste -en enige héhé- fan mocht een rokje bestellen voor haar communie. Allé ’t is goed, zeg eens een kleur, sprak ik en kreeg appelblauwzeegroen terug. Aha! Goed, dat heb ik juist liggen dacht ik maar achteraf is dat appelblauwzeegroen precies toch wat turqoise gebleken. Maar met een roze bril op is dat heus echt wel appelblauwzeegroen hoor Sarah!

De stof da’s girl’s world van Freespirit geworden. En het model is het eerste uit den boek van de Mme. Allé nee, eigenlijk maakte ik al een klokrok voor mezelf maar nadat ik den tailleband er al half op had gezet wou ik hem voorzekers eens passen en bleek de rok  -ondanks mijn secuur opgemeten lijf – vanzelf af te zakken dus gooide ik hem teleurgesteld en niet van plan terug te verdikken voor een rok in de lappenmand. Ik hoop dus dat deze wel past want na een vergelijkende blik op de opgegeven maten en de tabel op bladzijde 13 in het boek, keek ik ook wat bedenkelijk. Een taille tussen de 2 en de 4 jaar, een heupomtrek rond 6 en 8 jaar en een lengte van 10 jarige. Wat moet een mens daar mee? Zien dat de poep er zeker inkan en dat het rokske niet te mini is zeker?

Ik heb al menig rokje gemaakt maar als naaister met een serieuze vorm van faalangst kies ik altijd voor de gemakkelijke toestanden waarbij bijna niets kan misgaan. De miserie begon al toen bleek dat er onvoldoende stoflengte overbleef om de tailleband in zijn geheel uit te knippen. Ik heb hem dan teleurgesteld in twee delen gemaakt en om de schade wat goed te maken heb ik er een paspeltje tussen gestoken. Ik heb mij tevens zot gezocht naar een niet te truttig kantje voor de zoom maar helaas,… ik heb niet gevonden en ik wou de rok vandaag af waardoor ik helaas niet in het paradijs der kantjes -Hexagoon, Ravenstraat, Leuven- ben geraakt. Strubbelingen had ik ook met den elastiek. Die plooit zichzelf altijd dubbel. Ik heb de foto al getrokken maar ik zal hem er nogmaals -voor de vijfde keer- uithalen. Ik heb er overigens ook al  verschillende maten van elastiek ingestoken. Niks helpt. Miserie komt er altijd wel bij als ik iets maak.

Maar zo aan de wasdraad is ’t wel schoon zenne. Nu duimen dat het kind erin geraakt. Ik weet intussen al wel dat het op zicht al heel goed bevonden is. 🙂

Piraterij

,… en op woensdag verkleden we ons als piraat. Dat stond er in de schoolagenda. Het kon op geen beter moment komen, net in de week van dat andere verkleedfeest en vlak na mijn werkend weekend. Een meisje als piraat verkleden,… met wat tijd was daar een draai aan te geven maar ik steek mijn tijd niet graag in verkleedspul dat ze achteraf toch niet meer bovenhalen. Zodus bedacht ik het piratenmeisje in ’t zwart. Een zwarte rok, zwarte broekkousen en daarop een zwarte T-shirt met daarop een geflockte piraat. De witte flock haalde ik alrap weer bij de Banier. En als ge dat hier lees beste Banier, gelieve geen prijsetikettekes meer op de folie te plakken. Ge krijgt dat daar niet afgeprutst! Dank u! Deze keer geen problemen met de flockfolie behalve dat ik geen zwart had voorzien en zodus den doodskop met grijs moest flocken. De bedoeling was om nog een bandana in rood met witte bollen te maken maar daar staken andere verplichtingen een stokje voor. Ik kocht dus voor een euro of 5 een bandana en een ooglap. En voila, we waren inorde voor piratendag.