Als vervolg op het floeren rokske voor grote zus, een floeren mini-versie voor kleine zus. Patroon is ook van Oliver +S maar dan wel de A-line skirt met twee steekzakken vooraan en een splitje/plooi achteraan.
Zelf wou ik het infeite in rode appelkesstof maken maar mijne man vond dat iets te gewaagd, de schrikkentist.
En dan maakten we vandaag ook nog speculazenmannen.
Op enkele uurtjes tijd stak het in mekaar en dan heb ik nog zitten prutsen wegens verkeerde instellingen op mijn machine. Patroon: music class skirt van Oliver +S. Verkrijgbaar bij Vermiljoen.
Omdat het winter wordt heb ik nogal de neiging om katoenen stoffen links te laten liggen en te kiezen voor eerder dikkere stoffen. Het extra dikke ribfluweel was te doen voor dit patroon maar niet ideaal. Een volgende keer doe ik de sierstiksels langs den buitenkant wel groter.
Deze rok stond niet op mijn planning maar ik moest bij Pauli zijn voor een stukske effen katoen en ik kwam met deze ruitjesstof naar huis. Tja,… Terwijl ik er een rokske van maakte omdat dat rap vooruit gaat bedacht ik mij dat het eigenlijk nog een heel schoon kleedje had kunnen worden ook. Maar aan kleedjes doen we hier niet. Ik heb hier nog een sundresspoging liggen -patroon oliver +S- die ik niet in elkaar krijg omdat die bochten niet schoon uitkomen en die teleurstelling is bijlange nog niet verteerd. En dan spreek ik nog niet over het jurkje waar ik begin van de zomer mee begon. Het lijfje eindigde in allemaal punten en daar moest ik de rok dan aan vastkrijgen. Ik durf het hier gerust toegeven: ik kreeg die punten niet gestikt. Dus jurken, dat marcheert hier niet. Rokken kunt ge krijgen. 🙂 Ook bij rokken gaat er iedere keer wel eens iets mis zenne. Deze keer was het mijn veiligheidsspeld die besloot open te gaan tijdens het elastiekrijgen. Het onding boorde zich door de voering met een gat tot gevolg. Awoert voor de veiligheidsspeld, ik heb mij nu een dikke elastiekrijgnaald gekocht. Mij zullen ze niet meer liggen hebben zenne. 😉
Volgende post beloof ik plechtig iets anders te posten dan een rok. Er zijn ook nog de jufcadeautjes,…. en laat ik nu net geen inspiratie hebben. vertel mij eens,… krijgt jullie juf/meester iets zelfgemaakt? Zoja: wat? 😉
Mijn man heeft iets met vissen. Niet dat ik een vis ben maar hij heeft naast mij en de kinderen ook nog een visbak. Onze jongste dochter is dus genetisch belast met een voorliefde voor vissen. Ze is er echt compleet zot van, gaat mee naar de viswinkel en plakt daar tegen de ramen om naar de visjes te kijken. Ze wil ook altijd tijdens het naar huis rijden het zakske met de vis op haar schoot houden. Grote gruwel als daar ooit eens een gat in zou komen. Er zit wel gazettenpapier rond en zo maar toch,… Ik heb eerlijk gezegd een beetje schrik van vissen.
Nu was het gisteren dus vaderdag en ik maakte een rokske met vissen. Niet voor mijne man maar voor de dochter die het dan droeg ter ere van vaderdag. De stof was eventje zoeken. Uilen zijn populair en een kieken ziet ge ook gemakkelijker voorbij komen dan een vis. Ik vond er redelijk vlak bij de deur in Nederland maar die vond ik dan weer wat aan de dure kant (23,35 voor een meter met de verzendonkosten bij) in vergelijking met de vissen die ik bij fabric rehab vond. Ik bestelde er nog een koppel ander stofkes bij en voor 37 euro was ik gesteld. (verzendonkosten waren 3. 92 euro) Portemonee blij, de dochter blij en de stoffenkast blij. en zo maakte ik dus een rokske, het zoveelste. Blub. Vissenstof is het gat in de markt.
Omdat ik te lui ben om er eentje te verzinnen, doen we het deze week zonder titel. Mijn maaksel van de week brengt ook al geen vernieuwing want het werd alweer een rokske. De kinderkleerkasten moeten gevuld geraken en gezien de oudste dochter iedere dag een rokske vraagt maken we rokskes bij de vleet. Ik maak ze intussen al met mijn ogen dicht en mijn vingers in mijne neus. Dat had ge niet gedacht é!
Als ik nachten doe gaat ze gewoonlijk bij opa en oma slapen dus er moest een logeertas gemaakt worden. Schoon weder lag -toen nog- in het verschiet en alle rokskes bleken tussen de vuile was te zitten. Dus maakte ik er snel eentje om mee te geven. Een waar gemak, al zeg ik het zelf. 🙂 Het werd een fleurig exemplaar naar Oliver + S patroon. De stof is oz flowers pink gekocht bij Fabric Rehab.
Ik heb de laatste tijd redelijk veel buitenlandse stoffen ‘ingedaan.’ Mogelijks is het binnenkort uit met de pret want ik heb al een hele poos een plan in mijn hoofd dat ik in september tot uitvoer zoek te brengen. In september gaat de jongste hier naar school en dan zie ik mijn dagen erg leeg worden, ook al gaat ze in het begin nog maar een half dagje. Een versch boeleke ziet de man des huizes niet echt zitten en mogelijks heeft hij gelijk, twee is voor de moment echt genoeg. Dan kunt ge toch vollenbak naaien, hoor ik u denken. Maar ‘k weet niet of ik daar wel goesting in heb. Da’s toch ook maar op uw eentje thuis. Dus heb ik besloten dat ik terug ga studeren. Ik ben momenteel gediplomeerd verpleegster en ik wil de brugopleiding doen naar mijn bachelordiploma. Puur voor mijzelve opdat ik mij dan niet meer de stoemerik aller landen zou voelen -niet dat gediplomeerde verpleegkundigen stoemerikken zouden zijn, integendeel. ’t Is puur persoonlijk en ge moet het in zijne context zien die ik hier nu niet ga verduidelijken- en vooral omdat ik terug voeling wil krijgen met mijn vak. Ik doe al een aantal jaren nachtwerk en echt zuiver verpleegkundige handelingen zijn daar beperkt. Zodus ik heb al beslist dat ik ervoor wil gaan. Ik wil, ik wil, ik wil, aan mijn motivatie zal het niet liggen. Nu rest mij nog het onderzoek der haalbaarheid in combinatie met kinderen en huisgezin. 1 lesdag in de week is goed te doen maar er is ook nog zelfstudie en de stageperiode waarbij ik moet gaan werken op ‘gewone uren’ en dus niet ’s nachts en mijn kinders dus niet naar de school zou kunnen brengen of opvangen als ze ziekskes zijn enzoverder. Een hele organisatie en ik zal natuurlijk ook niet zo veel meer kunnen naaien. Maar ik wil dit op het ogenblik echt wel heel erg graag dus een gemotiveerde mens laat zich niet tegenhouden. Mochten er hier lezers zijn die ervaring hebben met de combinatie gezin/studeren dan hoor ik het graag. Edit: helaas niet haalbaar gebleken.
En dan toon ik na dit zagerige intermezzo ook nog gaarne mijn laatste creatuur want daar ging het dus eigenlijk over.
Het wordt moeilijker en moeilijker om origineel uit den hoek te komen qua titel en maaksel. Vandaar dat ik er deze keer niet teveel woorden aan vuil ga maken. Deze week werd er dus een rok voor mezelf gemaakt en die was -hoezee- net op tijd klaar want -jodelahitie, jodelahoo- daar was de zonneschijn.
Ik vond het stofke al langer mooi en ik geloof zelfs dat ik er vanzeleven al een rokske in heb zien voorbij komen maar ‘k weet niet meer waar. De stof was oorspronkelijk te koop bij Vermiljoen maar helaas is ze er nu niet meer. Ik ben dus eventjes moeten uitwijken om nog aan een stuk te geraken. Het stofke waarover ik spreek is hetzelfde als in het ei-verhaal waar de 42 dus niet bleek te passen. De man was zo genereus om een gift te doen zodat ik een nieuw stukske stof zou kunnen kopen omdat ik niet meer genoeg had om er een nieuwe rok uit te krijgen.
Maar toen kwam ik plots op het idee om een volledig nieuw patroon te gebruiken, rok 4C uit de knipmode van deze maand. En die bleek toch uit mijn overschot van vorige keer te gaan. Bijgevolg zit ik nu dus met een stofoverschot waar ik nog niet weet wat mee te doen. Ik zou er voor de meiskes een rok van kunnen maken maar allemaal in ’t zelfde is misschien een beetje trop van den teveel. De man weet overigens niets van dit stofoverschot dus men zwijge en houde het stil dank u wel!
De rok zelf is beter afgewerkt dan mijn vogelnestcreatuur en hij past ook beter. De buik geeft nog steeds dezelfde miserie maar foert daar moeten ze maar naast kijken. Ik draag hem naar voren en ik ben er trots op. Alleen zou ik hem volgende keer toch nog wat langer maken om mijn ossenknieën te verbergen.
Voila, om een alsnog lang verhaal kort te maken is dan hier de rok op een lijf zonder kop en met ingetrokken buik ter voorkoming van de buikrol. En ja, hij is een beetje kreukerig, ik heb hem al de hele dag aan. De gemaakte maat? Een 44. Dat had ge niet kunnen raden hé? De rok doet dus wat een A-lijn zou moeten doen: afslankend effect creeëren. Daarop kunnen we alleen maar een luide ‘jochei’ voor ten hemel sturen.
Ik maakte voor de dochter wat hANdgemaakte rokskes en dacht in de plaats te krijgen een wonderschone poppiemuts van de wol die ik meestuurde. Maar ik kreeg meer, veel meer.
Zoals ge ziet op de foto kreeg ik ook nog een paar vingeloze handschoenen die mij komende herfst en winter zeer van pas gaan komen. Maar zoals ik al zei er was meer want dathaddenunimoetendoensé: er zat ook nog een bon bij van de Vermiljoenshop. Daar wist ik al direct een bestemming voor, de mislukte circusrokskes indachtig. Ik koos de wonderschone stof Wild grove van Alexander Henry en wist gewoon dat Sarah -en de mama- hier zot van zou(den) zijn. Als rokskespatroon gebruikte ik de Oliver+S Swingset Skirt en zoals de traditie het wil zorgde ik ook nu weer voor een mislukkingske met name: den bovenkant. Deze ziet er gesmockt uit maar doe daar een T-shirt over en geen kat die het ziet. Dit typende bedenk ik mij net dat ik ook nog een stuk had willen herstikken aan de zoom wegens een minimale scheve escapade maar dat ben ik dus compleet vergeten. Helaas, wat jammer maar bij pakweg den H&M kijken ze ook niet op een scheefstikkingske meer of minder dus ‘ktrekhetmijmaarnietaan.
Ik wou het rokske vanmiddag ineens zo rap mogelijk ter plekke hebben en begaf mij dus verrassingsgewijs naar een grijze brievenbus in het Hol van Pluto om mijn pakket te droppen. De nietsvermoedende Sarah mocht het intussen al ontdekken en stuurde mij al een foto van haar stralende zelf in het wildgroveroksken.
Daar doet een mens het dus voor hé. 🙂
Ik ga ze niet allemaal doorlinken want iedereen kent ze al: de A-lijn en de stolpplooirokskes naar model van dé knipmode uit maart kweetnihoeveel. Schone, schone modellekes zag ik daaruit voortkomen. En doen had ik plots de knipmode en wreef ik mij in de pollekes van geneugte want daar kwam de ideale zomerrok. Plichtsgetrouw begon ik met de maatopneming en de vergelijking in de tabel des oordeels. De meeste -bijna alle- rokskes die ik al onder ogen kreeg waren een maatje 38 en waarschijnlijk nog wat minder maar helaas pindakaas daar zou ik niet aan moeten denken. Ik ben dan wel bevallen bijna 2 jaar en half geleden maar om één of andere reden is de zwangere buik gewoon blijven hangen. Mocht er iemand nog vertwijfelend rondlopen: ge moet mij dus niet feliciteren: ’t is allemaal schijn. Maar om terug te komen op de meting. Ik sloeg een lintmeter om mijn gebuikte en las de ongelukkige uitkomst af op het tabelleke in de knip. Een maatje 50??? Daar was al helemaal geen patroon meer voor. Boehoe! De man werd erbij geroepen en deed een tweede meting. Jammer genoeg met dezelfde uitkomst. “Allemaal zever” sprak hij. Gij hebt een 42. Voila. Ik geloofde er geen bal van en maakte dus een maatje groter in proefstof en ge gaat het niet geloven: hij zakte af! Grote hemel!
Dus tekende ik een 42 onder toeziend oog van “ziedewelwathadikugezegd?” En toen knipte ik een schoon stofke, zette er een rits in en,… dat paste niet. Ik kreeg hem niet dicht. Toen was ’t mijn beurt om “haddeknugeengelijkofwa?” te brullen. BOEHOE!
Toen kwam de man in actie. Zelfs de stelling van ene Piet Agoras hoorde ik hem mompelen terwijl hij naarstig aan een patroon werkte. Een ander schoon stofke werd verknipt op hoop van zegen en,… het zat nog niet perfect maar toch al de beste versie ooit. Bij het dragen van de vleeskleurige buikafplatbroek zakt hij nog redelijk naar beneden. Zonder de buikafplatbroek blijft hij hangen ter hoogte van de buik. Jochei! Een betere foto dan deze heb ik niet. Genomen met de zelftrekker van de kodak terwijl ik zelf snelsnel fix op een stoel probeerde te springen om hoog genoeg te geraken zodat de rok in beeld kwam.
En ja, dat ziet er nu toch gene brede rok uit enzoverder enzovoort,… ik zweer u dat als ik hem zo openhang hij enorm beschamend breed is in vergelijking met de 38’skes. Maar goed ik loop er dus mee rond en die buik zal ooit vanzeleven wel eens een keer beseffen dat hij moet verdwijnen zekers? 🙂
En dan nog even iets over de stof,… schone bloemekes, wat blaadjes en zo wat vogeltjes en zo,… tot ik gisteren in den auto het licht zag,… ik loop dus gewoon rond é met een rok vol vogelnesten! Aaaaaaaaaaaaaaaargh ’t Is toch niet waar é! Ik dacht dus echt dat het bloemen waren. De stof had ik van Sew mama Sew trouwens.
En voor al wie nog op speurtocht is naar het patroon uit de knipmode van maart kweetnihoeveel om ook een A-lijnmodel te maken: stop het zoeken en snel naar uw krantenwinkel want in de knipmode van mei-juni 2010 staat een gelijkaardig modelleke. (rokje 4C) Helaas, niet voor maatje 50 dus.
Rokken, rokken en nog eens rokken,… veel anders maak ik tegenwoordig niet meer. Allemaal tegelijk trouwens, als ik den ene beu was dan deed ik eens iets aan den andere. Ik laat ze op u los:
Als eerste een Oliver + S rokske, zelfde model als in vorige post maar dan in de grootste maat zijnde 5 jaar. Ongelukkig genoeg vergat ik naad toe te voegen dus is het ietske korter uitgevallen maar in de zomer moogt ge wat van de billen zien dunkt me. De stof komt van bij Pauli en is fantastisch. Ze lag ergens onderaan in een hoekske van ’t schap. Er zitten gebatikte bollen met reflief op. Heel speciaal.
Op deze ben ik redelijk trots. Het is een model dat ik ook al eerder maakte. Het patroon kom uit den ottobre Lente 2010, de garden flower rok. De rok uit Ottobre is echter niet gevoerd en den deze dus wel. De stof zag ik op facebook in promotie voorbijkomen op Sew Mama Sew. Klikvinger was er snel bij en zo geschiedde. Het had een schoon tafelkleed kunnen worden maar het werd dus een rok.
Deze is ook volgens het Oliver + S patroon deze keer ook maat 5 jaar en zonder vergeten naadwaardetoevoeging. Ik vind het leuk als een rokske een voering heeft. De meeste zomerkatoentjes zijn toch redelijk doorschijnend. Deze stof komt ook van bij Pauli en is ook verkrijgbaar in ’t militair groen.
Onderstaande is de laatste van de reeks. De ruitjes komen terug in de bloemekes dus ik vond het wel kunnen. De stoffen komen ook van Pauli. De bloemenstof is van iets stevigere kwaliteit.
Jaja, er werd ook nog gewerkt. Ik besloot me eens aan een Oliver + S patroon te wagen. Het werd de skirt van de swingset tunic. De swingset tunic zelve zal ik later nog wel eens maken, daarvoor is het nog niet warm genoeg buiten. Ik maakte de kleinste maat en het ging vlotjes. Een leuk buitenstofje van het stoffenspektakel en de binnenkant moest een voering. Ik had nog een stuk van de verjaardagskroon liggen dat er wel bijpaste. Achteraf bekeken is de voeringsstof een beetje aan de zware kant maar dat geeft de rok wat meer volume. De taillebandafwerking is niet precies zoals in de beschrijving gezien ik zeer slecht ben in het juist en op gelijke hoogte en afstand plaatsen van knoopsgaten. En de onderrand omzomen moest op een voorwaar sublieme wijze. Van die fijne omslagskes maken op afgeronde stukken, het was altijd weer een hels karwei. Nu heb ik de ultieme truuk toegepast en hoezee, het werkt ! Ik moest dus de naaimachine instellen op de grootste steekbreedte. Stikken op 1.5 cm van de onderrand. De stof omvouwen tot op het stiksel en daarna een stukje naar binnen. Strijken en klaar is uw perfecte smalle zoom. Of toch niet, ge moet er dan natuurlijk die grove steek nog uithalen maar dat ging vrij makkelijk. Daarna kon het rokske gestreken en gepast worden en bleek nog wat aan de grote kant. Maar foert, dat krimpt nog wel in de wasmachine of zo. Het rokje werd al zeer uitgebreid getest onder allerlei omstandigheden. Loopfietsen bleek moeilijk, omdat de rok achteraan altijd tussen haar wiel stak -ik hoop de vlekken er nog uit te krijgen- maar om te klimmen bleek het ideaal. ASEM O ja en het patroon dat kocht ik gewoon ALHIER.
h AN dgemaakt 