Geel en alle kleuren van de wereld.

Zaterdag gaat de dochter naar het verjaardagsfeest van haar vriendinnen. Toevallig ving ik pas vorige week op dat ge tegenwoordig niet meer aan kleine cadeautjes doet maar aan cadeaubonnen,… dus vroeg ik in een poging meegaand en hip te zijn aan de mama van welke winkel ze graag een cadeaubon zouden willen. Maar gelukkig bestaan er nog mensen die denken zoals ikzelf en had ze ’t toch ook meer voor een echt cadeautje. Het hANdgemaakte cadeau van vorige jaar werd zelfs nog steeds gebruikt en dat doet mij effenaf veel plezier.

Ze hadden nog een tas nodig om hun balletpakje in te steken. Dus polste ik naar hun lievelingskleuren zijnde geel en alle kleuren van de wereld en dook in de stoffenkast. Gezien ik de hele krokusvakantie werk en aldus slechts een weekend en een dag had om alles klaar te krijgen, besloot ik het bij simpele trekkoordzakjes te houden. Ik gebruikte deze keer het patroon uit Zo geknipt en was zo verstandig om eerst op errata te googlen,

En voila, de tassen zijn klaar. Kleuren combineren is duidelijk niet mijn sterkste punt, het borduursel is redelijk mislukt en de ritsen staan in tegenovergestelde richtingen maar ja,… we hebben een cadeau, zullen we maar zeggen.

En kijk, de maakster van het berenpatroon vond de mijne tof. Tof, dat ze hem tof vond! 😉

Advertentie

Kom baby kom, daarbuiten is het warm!

De afgelopen 2 jaar werd ik 2 keer tante en dat gaan we dit jaar ook nog eens doen. Maar nummertje drie zit liever nog lekker warm, tijd om die eventjes naar buiten te lokken? Kom baby, kom, hier wacht een hANdgehaakt dekentje op jou!
En omdat we het geslacht niet mogen kennen werd het een dekentje met grijze zones,…. paars dat geen roze is en een soortig turquoise dat geen blauw is. Ik heb niet zo’n talent dat kleuren weet te combineren maar ik denk dat deze er wel mee door kan.

Ik was trouwens niet van plan om een dekentje te maken, dat kwam weer door mijn hoofd geschoten als een maf plan en op zo’n 10 dagen haakte ik het bij mekaar, bang om te laat te komen. In de golven zit een fout, die moet ik volgende keer anders doen maar al bij al valt het nog niet echt op. Die golfstukken stukken heb ik trouwens wel een keer of 100 opnieuw gedaan en ik telde in die tijd ook wel een miljoen keer tot 100,… mensen die me bezig zagen vonden dat ik veel geduld had en poogden voorzichtig dat ze in de Hema ook zulke dekentjes verkopen. Jaja natuurlijk,… maar die zijn niet hANdgehaakt en bijgevolg ook niet origineel. De werkwijze voor dit leuke deken haalde ik bij creJJtion.

Maar kijk, het is gelukt,… op tijd en wel. Snel maakte ik er nog een cadeauzak bij. Twee rechthoeken uit baalkatoen die ik aan mekaar lockte en bovenaan een omslag maakte voor een trekkoord die ik haakte in de kleuren van het dekentje. De koord is helaas wat te dik waardoor het trekken stroef loopt dus die doe ik tijdens het wachten op de baby nog wel eens opnieuw met een dunnere haaknaald en wat minder garen. En vooraan stempelde ik er met textielinkt heel klunzing ‘hoera baby’ op al was het misschien een beter idee om ‘kom, baby kom’ te stempelen.

En toen zat ik werkeloos te wachten,… en te wachten,…. en had ik niets om handen.
En toen ik de volgende dag in de veritas de nieuwe collectie lentekatoen in de etalage zag ging het mis,…

Daar zal alweer een deken geboren worden,…

Shopper

Vorige week schoven hier twee toffe cadeaubonnen door de brievenbus. ‘Groten dank’ lieve nicht, stof en wol dat komt hier altijd van pas. Zodus ik wou haar bedanken,…
Bij de lading zakdoekpakkenzakjes van eind vorig jaar, viel haar oog op een exemplaar in een stof waarin ik haar ooit eens een klein zakje gevuld met washitape maakte. Ik hield dat opzij maar ik wou nog iets. Dus nam ik het Zo geknipt-boek.

Voor mij mag men dat boek nomineren als het meest bruikbare naaiboek van het afgelopen jaar. Van alle naaiboeken die ik vorig jaar insloeg is dat infeite het enige dat ik echt gebruik. Als ik op zoek ben naar een cadeautje dan is daar altijd iets in te vinden.

Van de bloemenstof had ik nog een ministuk liggen. Mits wat gepuzzel en gecombineer van stoffen kwam daar uiteindelijk het opvouwbare boodschappentasje uit.  Dus hees ik mij daarnet in koerspak, bond het pakje met de snelbinder op de buis van de fiets en fietste richting brievenbus van de nicht om aldaar met al mijn kracht het pak door de brievenbussleuf te stoempen.

Het jaar is goed begonnen want ik overwon reeds de vloek van de granny square,… geen idee waarom maar zo’n vierkant haken dat lukte mij niet. Op Pinterest vond ik een leuke uilensquare en na uren haken, terug aftrekken, vloeken en opnieuw proberen is het me gelukt. Ruk aan die wolresten catania,… een uilensquare-deken komt eraan. Geen idee over hoeveel jaren dit project lopende zal zijn. 🙂

Kleine cadeautjes

Het is hier druk, zo tussen kerst en nieuw. Lijsten en cadeautjes vliegen me om de oren om dan nog maar te zwijgen over wat we gaan eten,… Dit jaar hou ik het heel simpel want ik werk -’s nachts- tot de 24ste ’s ochtends. Op zulke dagen heb ik niet veel zin meer om nog uitgebreid achter de potten te gaan staan. En tegen dat de pakjes open zijn en het nieuwe jaar van zich laat horen is het alweer werken geblazen.

Maar tijd dus en kleine cadeautjes,… Hele snelle kleine cadeautjes zelfs. Ik maakte er hier al eerder eentje maar had toen nog niet door dat ge dat zijstiksel langs binnen moet draaien, zie ik nu. 🙂 Papieren zakdoekpakjeszakjes werden het dus, uit een greep van stoffen uit mijn stoffenmand. De collega’s gaan mogen kiezen. Om ze mooi te presenteren maakte ik een mandje krokantje  uit Zo geknipt, waar ge toch wel wat de tijd voor moet nemen om dat netjes te doen. En ik had niet veel tijd en toen las ik over de vilten versie en maakte er zo nog 3. Met opgenaaide knoopjes want drukknopen kreeg ik daar niet door. En mijn voorraadje drukknopen alhier bevatte enkel de witte versie waardoor dat natuurlijk niet bijpassend is. Maar ’t is het gebaar hé. De stoffen versie is overigens wel steviger dan de vilten, die sneller uitzakt.

En dan nog snel zo’n pakjes in een mooi doosje voor de juffen,… en die zijn ook alweer voorzien. Héhé,… dat hebben we ook alweer mooi geflikt.

En mijn paddenstoelen staan op hun kop zie ik nu net,… ongelofelijk wat ik allemaal uitsteek,… ASEM

GSM-zakje nummerke 2

Het is niet eens zo lang geleden dat ik een kennis voorzag van een GSM-zakje op maat. Zo’n 9 maanden later heeft hij alweer een andere baby maar durfde hij het niet aan om mij alweer een  op maat gemaakt zakje te vragen. Maar ik wist het wel zenne, dat dat een fijne optie zou zijn!  Dus alhier een nieuw zakje. Ik hoop alweer dat het past. Het is niet comme il faut met dat turquoise dat daar komt piepen maar mannen kijken zo nauw niet hé? Hoop ik dan toch.

 

 

 

 

 

 

 

En dan sprak ik hier nog over de zoommaat in inchen,… Ik heb mijne maat gevonden en ik heb daar zelfs niet zo ver voor moeten lopen. Het wolwinkeltje in de Parijsstraat in Leuven,… ik was het daar in het verleden al gaan vragen maar toen hadden ze dat niet. Nu wel, wat een gemak!

 

Herfst

Vooralsnog bevinden we ons nog steeds in de herfst, mijn favoriete seizoen. Regen en wind maar ook mooie kleuren in de natuur, vogels op mezenbollen en heerlijke geuren. En zo zat ik vandaag achter de naaimachine te werken aan een nieuwe sprookjesjurk en ik dacht: “ik wil een pennenzak maken.” En toen had ik plots geen zin meer in heel die jurkenhistorie en begon aan een pennenzak met paddenstoelen, hij lag hier al een hele poos geknipt klaar. Vorig jaar waagde ik me ook al eens aan de pennenzakkerij maar dat bracht enkel een hele hoop frustratie omdat ik die hoeken niet mooi gemaakt kreeg.

 

 

 

 

 

 

 

Deze maakte ik volgens het patroon van de Nadia Pouches van I Think Sew. De uitleg die ze erbij geven is heel summier maar mits een beetje naaikennis kan zelfs ik daar wel iets van maken. De paddenstoelen staan op hun zij, ik vergat de handige treklipjes aan de zijkanten en de kleine hoekjes afzetten met biais is nu niet van ’t properste werk dat ik al ooit afleverde maar ‘soit’ we hebben een pennenzak en dat was wat ik wou.

Nog herfstige ideeën nodig? Ik pinde op pinterest dit prachtig herfstboeket van esdoornbladeren. Ik ging op zoek maar vond enkel de gewone esdoorn en niet de variant met de mooie rode bladeren. En dan vouwen,… ik zal nog wat moeten oefenen medunkt maar we zijn toch nuttig bezig geweest zullen we maar denken.

 

Samenwerkende vennootschap der warme voeten

Buiten viel de regen met bakken uit de lucht, het ideale moment om me aan een klein project te zetten. Mijn eerste samenwerkende vennootschap met breiwonder MorganMagic. Het was haar idee om mijn nicht een paar warme voeten te bezorgen deze winter en in no time had ze een paar prachtige sloffen klaar. Ik beloofde om een bijpassend cadeauzakje te maken en greep daarvoor naar Zo Geknipt van Sanne & Riet. Het ritstasje was ook in no time klaar en ik had nog maar net mijn fotostudio afgebroken toen de postbode het pakje met de sloffen door de deur schoof. Als een puzzel viel alles ineen en zoals het hoort: geheel assorti. Ik denk dat ik een superblije nicht ga hebben met heerlijk warme voeten. Dank u Morgan!

Doe eens wat washi tape cadeau

Zure tenen

Wat gaat er nu weer komen? Ik hoor het u al afvragen. Wel het zit zo: de afgelopen nachten was ik werkende en gisterenavond liep ik voorbij de snoepautomaat en gaf te kennen dat het zakje zure tenen mijn ogen uitstak. Helaas was ik in sport -en regenweermodus met de fiets naar het werk getrokken en had ik geen sjakos en dus enkel mijn identiteitskaart en een briefke van 5 euro bij om niet als landloper door het leven te gaan.

Na de toer keerde ik terug naar het lokaal en wat stond er te wachten op mijn plaatske aan de tafel,… een zakje zure tenen.  Om mijn lieve collega op hANdgemaakte wijze terug te betalen, maakte ik snel een ritstasje naar de uitleg van Miss Stik. Centen erin, bedanktkaartje eraan en alles in een pergamijnen zakje dat ik opsmukte met namaakwashi van den Hema. Opsmukken met washi is nog niet meteen één van mijn specialiteiten maar ’t is het gebaar dat telt hé.

Het pakske zal seffens stiekem in de werkvalies van de collega gestopt worden. Het is eens wat anders dan alle andere brol die we er anders grapsgewijs durven insteken om dan keihard te lachen omdat er weer eentje met iets raars naar huis is.  De foto’s zijn slecht. Er trok net een regenbui over en het natuurlijke licht was op en ik heb niet veel geslapen en heb bijgevolg weinig zin om veel moeite te doen. (maar wél tijd en goesting om bedankingszakjes voor zure tenen te maken)

Mini en medium boodschappen

In mijn reeks naaisels tegen de klok begon ik eigenlijk met deze twee boodschappentassen naar -alweer- een patroon van Michelle Patterns. Een patroon dat ik al langer in mijn bezit had maar waarvan Michelle onlangs een vernieuwde versie  online zette. De grocery bag kan je nu maken in mini, medium en maxi-formaat. Jammer genoeg was mijn stuk stof nét niet groot genoeg om er nog een maxi uit te halen maar mini en medium stemmen mij al tevree. Zeer handige tassen. De eerste die ik ooit maakte is nog altijd in gebruik en de mini in deze stof (van vorige zomer bij Vermiljoentje) is reeds handig gebleken om een boek en een fleske water mee te transporteren.