Shopper

Vorige week schoven hier twee toffe cadeaubonnen door de brievenbus. ‘Groten dank’ lieve nicht, stof en wol dat komt hier altijd van pas. Zodus ik wou haar bedanken,…
Bij de lading zakdoekpakkenzakjes van eind vorig jaar, viel haar oog op een exemplaar in een stof waarin ik haar ooit eens een klein zakje gevuld met washitape maakte. Ik hield dat opzij maar ik wou nog iets. Dus nam ik het Zo geknipt-boek.

Voor mij mag men dat boek nomineren als het meest bruikbare naaiboek van het afgelopen jaar. Van alle naaiboeken die ik vorig jaar insloeg is dat infeite het enige dat ik echt gebruik. Als ik op zoek ben naar een cadeautje dan is daar altijd iets in te vinden.

Van de bloemenstof had ik nog een ministuk liggen. Mits wat gepuzzel en gecombineer van stoffen kwam daar uiteindelijk het opvouwbare boodschappentasje uit.  Dus hees ik mij daarnet in koerspak, bond het pakje met de snelbinder op de buis van de fiets en fietste richting brievenbus van de nicht om aldaar met al mijn kracht het pak door de brievenbussleuf te stoempen.

Het jaar is goed begonnen want ik overwon reeds de vloek van de granny square,… geen idee waarom maar zo’n vierkant haken dat lukte mij niet. Op Pinterest vond ik een leuke uilensquare en na uren haken, terug aftrekken, vloeken en opnieuw proberen is het me gelukt. Ruk aan die wolresten catania,… een uilensquare-deken komt eraan. Geen idee over hoeveel jaren dit project lopende zal zijn. 🙂

Advertentie

Doe eens wat washi tape cadeau

Tegen de klok

Het was hier lang stil maar de afgelopen dagen was het naaien tegen de klok. Recht of scheef dat maakte niet uit als ik maar niet teveel aan andere dingen moest denken. En dat werkte, het denken maar ook het scheve.

Soms krijg ik mails met de vraag of ik dingen verkoop of maak op vraag. Helaas,… ik werk liever voor goede doelen of ik maak dingen om andere mensen mee te plezieren. Toen ik deze stof in de Alegriareeks van cloud9 tegenkwam op een surftocht langs buitenlandse stoffenwinkels wist ik meteen dat een maaksel uit deze stof vriendin Nele zou plezieren. Ik vroeg haar wat ze nog kon gebruiken want ondertussen is ze al voorzien van mening hANdgemaakt item. Een map om breipatronen in op te bergen moest het worden.

Ik gebruikte het patroon van de laptop sleeve van Keyka Lou omdat daar een A4 map zou moeten inpassen. Dat ik fan ben van de patronen van Keyka Lou dat wist ge voorzekers al maar ik zal het nog eens zeggen: ze zijn fantastisch. Helder, goed uitgelegd en het resultaat is bijna altijd zoals dat op de foto.

Buiten een stockbreuk van de vlieseline H640 bij Veritas ging er weinig mis. Of toch, ik ben niet tevreden over de rondingen van flap, die zijn ongelijk maar omdat ik ze al had ingeknipt kon ik ze niet meer herdoen. Beter  eerst eens keren en kijken in ’t vervolg. En ook de velcro had ik beter iets hoger gezet gezien hij niet gebruikt zal worden om een laptop in te steken, een map is iets dikker.

Maar Nele hiepte toch luid zodus ik dénk dat ze tevreden is. -SMILE-

En nu naaien we nog even vollenbak door,… ik heb nog wat spannende uren voor de boeg tot morgenavond half 5,… Mocht u toevallig niets te doen hebben en een daad van menslievendheid willen stellen: zet uw duimen dan omhoog voor mij, ik dank u zeer.

Allemaal rokjes

Voor wie nog zou twijfelen een hANdgemaakte recensie over het door mij in één ruk uitgelezen boek van Mme Zsazsa.

Het lang verwachte boek van Mme Zsazsa met een geweldige vormgeving en fotografie door Elza D. brengt een glimlach op je lippen. Geschreven in de zo typische stijl van Mme Zsazsa met een grap en een grol tussen de lijnen door. Ik ben er zeker van dat iedereen hiermee een mooi rokje zal kunnen maken. In dit boek zal je geen onverstaanbare naaiterminologie  vinden, alles is klaar en duidelijk uitgeschreven en ook aan mensen die het het eerder van getekende handleidingen moeten hebben is gedacht. 2 enveloppen met patronen op ware grootte maken dit boek de complete handleiding voor al wie zelf rokjes wil maken. Een grote diversiteit van modellen voor groot en klein. Zeer inspirerend. Een boek dat je echt in je collectie moet hebben.

Maar u twijfelde ook niet hé? Het is gewoon goed! Ik wens Mme Zsazsa en Elza D. een Piet Huysentruyt en Jeroen Mues overstijgende verkoop, een toprating in de categorie non fictie, talloze herdrukken en een vermelding in de wikipedia.

De creatieve dip

Ja ik ben wat stil want ik zit met een creatieve dip. Niet dat ik niet weet wat te maken want ik heb bérgen werk te verzetten maar voorlopig kom ik er niet toe. Noot aan mezelf: zetteruoverjong!

Wat ik u wel kan laten zien? Een slechte foto van mijn nieuwe fietsstoelhoes. De vorige uit tafelkleed van de Zeeman was door weer en wind zowat uit elkaar gevlogen. Slechte kwaliteit, dat tafelkleed. Nu haalde ik bij de winkel met het paard een stuk toile cirée met witte bollen en verfietsstoelhoesde die in een wip en een knip.

Het spektakel.

Ik moet wel lijden aan een ernstige vorm van geheugenverlies,… Vandaag stond ik om 7 uur des morgens -op een vrije zondag!!!- op om naar het stoffenspektakel te trekken. Eindelijk eens op mijn vrije zondag zodus, ik was er helemaal klaar voor. De kinderen werden eerst bij meter, opa en tante afgezet ter entertaining en wijlle -de mAN en ikzelf- naar ginder. Om de mAN gunstig te stemmen had ik gisteren toegezegd in een bezoekje aan zijn favoriete visbakkenwinkel in Waver dus die was in goeie doen, zeker omdat ik hem onderwege ook nog eens chocolade paaseitjes toestopte. De rit terug naar Leuven verliep vlotjes tot we de Brabanthal bijna in het visier hadden,… samen in de file, ja gezellig! Een sliert wagens volgepropt met vrouwmenschen en loszittende kinderen -de stoffenspektakelbezoeksters doen niet aan veiligheid- reed aan eenslakkentempo richting ingang. Eindelijk op de parking knibbelden ze al aan mijn shoppingbudget: 3 hele euro’s voor de parking die om 11 uur al redelijk volzet was.

En binnen,… een mierennest. Boertige vrouwmensen die hun ellebogen gebruiken om een plaatsje op te schuiven aan ’t kraam, grootmoedertype’s zonder geduld die zich pardon-roepend een weg banen doorheen de massa, het betere duw en trekwerk kwam er ook aan te pas. Enfin, ik herinnerde mij plots weer dat ik hier infeite een hekel aan had. De MAN gebaarde van krommenaas en bewoog zich door de mensenmassa op zoek naar de ideale stof om zijne zetel te overtrekken. Zo deden we wel 3 zetelstofachtige kramen alwaar de prijs tussen de 15 à 30 euro de meter stof lag. Dat ziede vanhier! Of beter: daar geef ik vandaag mijn schoon geld niet aan zenne!  Van verre zag ik wel veel leuke dingen maar de rijen voor de kramen stonden mij veel te dik. Zodus sprak ik: “kom jong, we zijn hier weg!” En weg was ik. Wel met wat spijt omdat ik 3 euro heb betaald voor een stoemme parking maar van zo’n gekrioel word ik stiepelstenenzot. Ze mogen het daar hebben, ik betaal dan liever wat meer om op mijn gemak te kunnen kiezen.

Gelukkig was er in Roosbeek een hobbymarkt met daarop mijn favoriete stoffenkraam. En had ik eigenlijk niet eens budget nodig want ik kreeg van de mAN voor Valentijn een cadeaubon geschonken,… Maar zoveel schoons,… ik kocht tulpjes en auto’s, hertjes met strik en het patroon voor de birthday party dress. En ik heb mij dan nog serieus ingehouden. En na al die online-bestellingen weet ik nu dat de madame van de stofjes echt een toffe madame is en haar kniphulpjes ook. En ik hoop ook dat het kindje bijna aan den ingang al zijn beeldjes heeft kunnen verkopen want ik zou dat toch wel zielig vinden  mocht dat niet het geval geweest zijn.

En nu heb ik na 1 maand naaistilte precies toch weer goesting om nog eens iets te maken. ‘k Zal wel moeten want infeite hé, is mijn stoffenkast een stoffenspektakel op zichzelve. Geen idee wat ik daar nog dacht te zoeken.

Ruitjesrok

Deze rok stond niet op mijn planning maar ik moest bij Pauli zijn voor een stukske effen katoen en ik kwam met deze ruitjesstof naar huis. Tja,… Terwijl ik er een rokske van maakte omdat dat rap vooruit gaat bedacht ik mij dat het eigenlijk nog een heel schoon kleedje had kunnen worden ook. Maar aan kleedjes doen we hier niet. Ik heb hier nog een sundresspoging liggen -patroon oliver +S- die ik niet in elkaar krijg omdat die bochten niet schoon uitkomen en die teleurstelling is bijlange nog niet verteerd. En dan spreek ik nog niet over het jurkje waar ik begin van de zomer mee begon. Het lijfje eindigde in allemaal punten en daar moest ik de rok dan aan vastkrijgen. Ik durf het hier gerust toegeven: ik kreeg die punten niet gestikt. Dus jurken, dat marcheert hier niet. Rokken kunt ge krijgen. 🙂 Ook bij rokken gaat er iedere keer wel eens iets mis zenne. Deze keer was het mijn veiligheidsspeld die besloot open te gaan tijdens het elastiekrijgen. Het onding boorde zich door de voering met een gat tot gevolg. Awoert voor de veiligheidsspeld, ik heb mij nu een dikke elastiekrijgnaald gekocht. Mij zullen ze niet meer liggen hebben zenne. 😉

Volgende post beloof ik plechtig iets anders te posten dan een rok. Er zijn ook nog de jufcadeautjes,…. en laat ik nu net geen inspiratie hebben. vertel mij eens,… krijgt jullie juf/meester iets zelfgemaakt? Zoja: wat? 😉

Zonder titel

Omdat ik te lui ben om er eentje te verzinnen, doen we het deze week zonder titel. Mijn maaksel van de week brengt ook al geen vernieuwing want het werd alweer een rokske. De kinderkleerkasten moeten gevuld geraken en gezien de oudste dochter iedere dag een rokske vraagt maken we rokskes bij de vleet. Ik maak ze intussen al met mijn ogen dicht en mijn vingers in mijne neus. Dat had ge niet gedacht é!

Als ik nachten doe gaat ze gewoonlijk bij opa en oma slapen dus er moest een logeertas gemaakt worden. Schoon weder lag -toen nog- in het verschiet en alle rokskes bleken tussen de vuile was te zitten. Dus maakte ik er snel eentje om mee te geven. Een waar gemak, al zeg ik het zelf. 🙂 Het werd een fleurig exemplaar naar  Oliver + S patroon. De stof is oz flowers pink gekocht bij Fabric Rehab.

Ik heb de laatste tijd redelijk veel buitenlandse stoffen ‘ingedaan.’ Mogelijks is het binnenkort uit met de pret want ik heb al een hele poos een plan in mijn hoofd dat ik in september tot uitvoer zoek te brengen. In september gaat de jongste hier naar school en dan zie ik mijn dagen erg leeg worden, ook al gaat ze in het begin nog maar een half dagje. Een versch boeleke ziet de man des huizes niet echt zitten en mogelijks heeft hij gelijk, twee is voor de moment echt genoeg.  Dan kunt ge toch vollenbak naaien, hoor ik u denken. Maar ‘k weet niet of ik daar wel goesting in heb.  Da’s toch ook maar op uw eentje thuis. Dus heb ik besloten dat ik terug ga studeren. Ik ben momenteel gediplomeerd verpleegster en ik wil de brugopleiding doen naar mijn bachelordiploma. Puur voor mijzelve opdat ik mij dan niet meer de stoemerik aller landen zou voelen -niet dat gediplomeerde verpleegkundigen stoemerikken zouden zijn, integendeel. ’t Is puur persoonlijk en ge moet het in zijne context zien die ik hier nu niet ga verduidelijken- en vooral omdat ik terug voeling wil krijgen met mijn vak. Ik doe al een aantal jaren nachtwerk en echt zuiver verpleegkundige handelingen zijn daar beperkt. Zodus ik heb al beslist dat ik ervoor wil gaan. Ik wil, ik wil, ik wil,  aan mijn motivatie zal het niet liggen. Nu rest mij nog het onderzoek der haalbaarheid in combinatie met kinderen en huisgezin.  1 lesdag in de week is goed te doen maar er is ook nog zelfstudie en de stageperiode waarbij ik moet gaan werken op ‘gewone uren’ en dus niet ’s nachts en mijn kinders dus niet naar de school zou kunnen brengen of opvangen als ze ziekskes zijn enzoverder. Een hele organisatie en ik zal natuurlijk ook niet zo veel meer kunnen naaien. Maar ik wil dit op het ogenblik echt wel heel erg graag dus een gemotiveerde mens laat zich niet tegenhouden.  Mochten er hier lezers zijn die ervaring hebben met de combinatie gezin/studeren dan hoor ik het graag. Edit: helaas niet haalbaar gebleken.

En dan toon ik na dit zagerige intermezzo ook nog gaarne mijn laatste creatuur want daar ging het dus eigenlijk over.

Verwendag

Enkele daagjes te vroeg vieren we hier ten huize van moederdag. Op zondag moet ik werken en vandaag had ik eigenlijk speciaal verlof genomen voor het moederdagfeest op school dat op de schoolkalender geannonceerd werd. Jammer maar helaas werd dit feest koudweg tussen de lijnen door en zonder verdere uitleg in de wekelijkse  nieuwsmail afgeblazen. Ik besloot de oudste dan maar thuis te houden en samen een feestje te bouwen. Er stonden leuke dingen op het programma doch daar stak een plots opgekomen oorontsteking dan weer stokken tussen de wielen.

Gelukkig waren er dan toch de cadeautjes ontsproten aan het creatieve brein van de juffen. Ik kreeg 2 boodschappentassen uit papier die ze dachten steviger gemaakt te hebben door er een dikke laag vernis over te smeren. Vernis, ik haat vernis. Ik krijg daarvan jeuk aan mijn bovenlip! De Mondriaanse verfwerken van mijn 5-jarige vind ik dan alweer ontzettend cool en ook de verpakking met de vlaggenlijn mocht er wezen.

Verder was er ook nog een portemoneeke gevouwen uit tetrabrik. Knap gedaan, knap gevonden maar ze verwacht nu wel dat ik dat echt ga gebruiken! Toen ik bij de bakker mijn lederen exemplaar bovenhaalde wierp ze mij een teleurgestelde blik toe en sprak: “je moet wel die mooie nieuwe gebruiken hoor!” Voortaan zal ik dus maar beter het tetrabrik exemplaar gebruiken.

Verder had de man mijn blik regelmatig zien afwijken naar de naaidozen in de etalage van de Veritas. Hij had er samen met de verkoopster werk van gemaakt om het design te kiezen dat het best bij mij zou passen en ze waren dus voor de kleurige bloemen gegaan. Verder kocht hij ook nog vulsel. Niet dat ik dat nog niet had maar sprak hij:  “gelijk gij vanalles verloren legt is een dubbel nooit misplaatst.” Dat zal dan wel zeker? Ik zal het in ieder geval goed kunnen gebruiken gezien mijn werkterrein zowel boven als beneden is.

De verwennerij was compleet toen de postbode mijn Oliver + S patroon van de Teaparty Sundress + Bloomers and Playsuit door de brievenbus stoempte. Een cadeautje van mezelf aan mezelf, gekocht bij Vermiljoenshop alwaar voor alle moeders, vrouwen die ooit moeder worden, een moeder hebben of gewoon fantastisch zijn omdat ze vrouw zijn, 10% korting op alle aankopen geldt vanaf 20€ van 4 tot en met 10 mei!! Allen daarheen dus om nog rap een bestellingske te plaatsen of voor de mannen om een cadeaubon te kopen om uw vrouw een plezier te doen. 😉 (Geen idee of hier mannen lezen maar kom, nen tip is nen tip é?)

Wie zich inschrijft om de nieuwsbrief van het kaartenhuis te ontvangen maakt ook kans op een cadeaubon van 25 euro bij Vermiljoen. Doen zou ik zeggen, het is een hele leuke site. Het geboortekaartje van bijvoorbeeld Morris vind ik zelf ontzettend geweldig. 🙂

Eergisteren stuurde ik zelf een pakje richting het meisje dat het stofke van mijn circusrok koos.- Ge vindt de foto’s alhier, Zij is mijn grootste fan.- Ze wachtte nu al zo lang en de circusrok zelve bleef maar in een hoekje van mijn naaihok liggen. Ik zou er zo’n schoon kind als Sarah niet mee durven laten rondlopen. Ze ontving als troostcadeau de 2 onderste rokjes uit mijn vorige post. Ik stuurde ook 2 bollekes wol mee want de mama van Sarah kan fantastisch schoon breien en dat kan ik nu eens niet. De twee bollekes bleken vanmorgen al een muts geworden voor de komende winter. (Of voor nu want de temperaturen doen aan de herfst denken) Ik post later nog een foto van de muts op mijn hoofd maar daarvoor moet ik eerst langs een fotograaf passeren. Deze muts is al mijn tweede exemplaar. Ik kreeg er al eerder eentje maar ze zijn zo geweldig schoon dat ik ook wat afwisseling wou qua kleur. Maar binnenkort dus de gekopte foto’s. 😉

 Een hele dag vol verwennerij dus. Ik kan er weer eventjes tegen.

Rokkenparade

Rokken, rokken en nog eens rokken,… veel anders maak ik tegenwoordig niet meer. Allemaal tegelijk trouwens, als ik den ene beu was dan deed ik eens iets aan den andere. Ik laat ze op u los:

Als eerste een Oliver + S rokske, zelfde model als in vorige post maar dan in de grootste maat zijnde 5 jaar. Ongelukkig genoeg vergat ik naad toe te voegen dus is het ietske korter uitgevallen maar in de zomer moogt ge wat van de billen zien dunkt me. De stof komt van bij Pauli en is fantastisch. Ze lag ergens onderaan in een hoekske van ’t schap. Er zitten gebatikte bollen met reflief op. Heel speciaal.

Op deze ben ik redelijk trots. Het is een model dat ik ook al eerder maakte. Het patroon kom uit den ottobre Lente 2010, de garden flower rok. De rok uit Ottobre is echter niet gevoerd en den deze dus wel. De stof zag ik op facebook in promotie voorbijkomen op Sew Mama Sew. Klikvinger was er snel bij en zo geschiedde. Het had een schoon tafelkleed kunnen worden maar het werd dus een rok.

Deze is ook volgens het Oliver + S patroon deze keer ook maat 5 jaar en zonder vergeten naadwaardetoevoeging. Ik vind het leuk als een rokske een voering heeft. De meeste zomerkatoentjes zijn toch redelijk doorschijnend. Deze stof komt ook van bij Pauli en is ook verkrijgbaar in ’t militair groen.

Onderstaande is de laatste van de reeks. De ruitjes komen terug in de bloemekes dus ik vond het wel kunnen. De stoffen komen ook van Pauli. De bloemenstof is van iets stevigere kwaliteit.