Merci, merci

’t Is den tijd van ’t jaar en oooh jee wat gaat het toch snel,… de afgelopen dagen werd hier hard gewerkt aan de afscheidscadeautjes voor de leerkrachen. Twee stuks hier waarvan eentje mannelijk dus dat was nog een grotere uitdaging.

In eerste instantie maakte ik hem een portepapjee. De vorige was op een wip en een flik klaar en zo ook den deze maar er liep iets mis met de velcro, ik denk dat ik die foutief opstikte waardoor de papjee niet mooi meer afsloot. Zodus ik had  geen goesting meer in een nieuwe papjee en toen kwam Oontje met haar vlaggenlijnen en ik dacht, laat ik de meester een mooie vlaggenlijn maken. En zo geschiedde. Ik vond nog een fleurige stofrest in de klas en ik ging de strijd aan met niet zo goeie biais van het stoffenspektakel. En ik zal u zeggen, dat viel reuzegoed mee zo’n vlaggenlijn. Dus ik ben tevree. Opgeplooid ziet ze er een beetje uit als een string, een goedgelovige mens kunt ge alles wijsmaken hé Nele. 😉 Er werd meteen nog een snelle opbergzak bijgemaakt volgens het patroon van de Hobo Sack van Made. Op de voorkant stikte ik in ’t wild, iets waarvan ik dacht dat het een zeer moeilijke techniek was. Maar toen ging ik aan het testen en dat valt ook geweldig goed mee. Mijn testpronkstuk kan ik hier helaas nog niet laten zien maar dat komt nog, als ik het eerst tot bij de gelukkige ontvanger heb gekregen. Maar goed, ik stikde dus in ’t wild een lijn en hing daar dan vlaggetjes aan.

De vlaggenlijn in zijn geheel op foto vastleggen was iets moeilijker, maar ge ziet toch een stuk.

 

Voor de juf maakte ik een ritstas/clutch in haar -hopelijk- favoriete kleur blauw -ze draagt in ieder geval regelmatig die kleur- en combineerde die met bollekes, witte paspel en twee bollekesvormige knopen. En daar dan nog een assorti kleingeldtasje bij.

Nog een mooie verpakking en een mooie tekening erbij en de kinderen kunnen morgen hun dank gaan betuigen.